De wereld in beeld: de avonturen van Jerome, de koppige ezel

Veel vrienden buiten de Republikeinse Partij heeft de president van de Verenigde Staten waarschijnlijk niet, maar tussen Trump en een zekere Jerome Powell komt het nooit meer goed. Jerome Powell is de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank. Hij is ‘de’ man aan wiens lippen de financiële markten hangen als hij zijn visie over de Amerikaanse economie of het toekomstige rentebeleid toelicht. Hij moet elk woord wikken en wegen. Eén zin kan de markten doen stijgen of kelderen of op zijn minst de teneur voor de komende weken of zelfs maanden bepalen. Trump zal het niet graag horen, maar niet hij maar Powell bepaalt welke richting de markt kiest. Beste vrienden zijn ze al een tijdje niet meer. Toch bizar: het was Trump himself, in zijn eerste ambtstermijn, die Powell in 2018 benoemde. Op een uitzondering na blijven de voorzitters van de Amerikaanse centrale bank, toch sinds 1950, meerdere jaren in functie en overbruggen ze één of meerdere presidentiële ambtstermijnen. Sinds 1987 zijn er nog maar vier voorzitters in functie geweest: Alan Greenspan, Ben Bernanke, Janet Yellen en Jerome Powell. Powell oefende zijn functie dus uit onder Trump, vervolgens Biden en nu terug onder Trump.

Wie is nu de bekendste Federal Reserve voorzitter? Algemeen wordt Alan Greenspan als de beste centrale bankier uit de geschiedenis beschouwd. Hij dankt deze titel aan tal van crisissen die hij gedurende zijn ambtstermijn moest aanpakken: de Aziëcrisis, de pesocrisis, de dotcom-bubble aan het begin van deze eeuw en kort na zijn benoeming, de beurscrash van oktober 1987. En we vergeten er ongetwijfeld nog een paar. Greenspan kreeg trouwens in 1997, net als de toenmalige Spaanse koning Juan Carlos, maar die man had achteraf bekeken andere verdiensten, een eredoctoraat aan de Katholieke Universiteit Leuven. En we citeren even uit de toenmalige communicatie van de KU Leuven: ‘De KU Leuven wenst dr. Greenspan te onderscheiden voor zijn grote verdienste als architect van de langste niet-inflatoire economische groei met volledige tewerkstelling en voor zijn verantwoorde leiderschap waarmee hij richting geeft aan de monetaire ontwikkelingen op wereldvlak’. Heel wat merites dus. Niet-inflatoire economische groei? Dat klinkt elke centrale bankier als muziek in de oren. Nog een weetje: tot de jaren '50 kreeg men een allegaartje aan het hoofd van de Amerikaanse centrale bank. Een diploma economie of enige economische kennis was tot dan geen vereiste en men ging ervanuit dat maatregelen of niet de inflatie vroeg of laat wel zou zakken.

Terug naar het heden. In 2026 zit de ambtstermijn van Powell erop en de kans is zeer reëel dat hij een andere job moet zoeken. Er wordt al een tijdje met flink wat modder vanuit The Oval Office gegooid. Trump blijft maar inhakken op de brave man. De president wil namelijk de rente zo snel mogelijk naar beneden, maar Powell gaat niet overhaast te werk. De macht van de president is blijkbaar toch niet oneindig en Powell ontslaan kan volgens het Hooggerechtshof niet. Powell wil trouwens niet zelf opstappen. Trump zou overwegen om in september al een opvolger aan te duiden, kwestie van Powell wat onder druk te zetten. De president wijst op de voordelen bij een renteverlaging, namelijk goedkoper lenen en de economie aanzwengelen. Powell wijst dan weer op de onzekerheid rond Trumps tarievenbeleid en het risico op een stijgende inflatie. En wat kunnen centrale banken missen als kiespijn? Inderdaad, een (te) hoge inflatie zeker in combinatie met een terugval van de economie of nulgroei. Stagflatie dus. ‘Een koppige ezel’ en ‘een dom persoon’, koosnaampjes gericht aan Powell vanwege Trump dezer dagen, zal dit niet laten gebeuren. Hoe hard er ook met de zweep wordt geslagen. De Federal Reserve moet immers in alle onafhankelijkheid kunnen werken en rentebeslissingen moeten bepaald worden op basis van economische inzichten en niet volgens de wil van de President, dixit de centrale bankiers. Als hier ooit aan geraakt wordt dan is het vertrouwen in de VS helemaal zoek en keren investeerders en beleggers zeker hun rug. We zouden de koppige ezel toch beter met het nodige respect behandelen.

Op de laatste dag van het eerste halfjaar slaagde zowel de Amerikaanse S&P500 als technologie-index Nasdaq erin een nieuwe recordhoogte te bereiken. Echter, voor de Europese belegger is er een bittere pil: de dollarevolutie.
.In Europa valt de prestatie van de Duitse beurs op. In percentages hinken de meeste Europese indices toch behoorlijk achter op onze oosterburen en ook de zuiderse beurzen zijn in prima doen dit jaar. Mooie prestaties in het algemeen ondanks de turbulentie in de markt, maar de dollar haalt die halfjaarprestaties voor een Belgische of Europese belegger die ook in dollar belegt flink naar beneden. Zo gaat de S&P500 van +5,5% (in dollar op recordniveau) richting -7,3% in euro. Of de MSCI World Price Index van 4,2% naar -4,6% in euro. Zo groot is de dollardepreciatie, voorlopig toch, in 2025.

De ontwikkelingen rond de handelstarieven blijven een bron van onzekerheid en bepalen voor een groot deel de teneur op de markten. Geopolitieke spanningen hebben blijkbaar steeds minder en minder een impact op de beurzen. Bij de aanval van de VS op de nucleaire sites in Iran ging de olieprijs wel even hoger, maar van paniek is geen sprake. Economisch zou de blokkering van de Straat van Hormuz een grote impact hebben (30% van alle ruwe olie over zee passeert hier), maar Iran zou dan ook in eigen voet schieten. Hun eigen olie-export moet immers ook langs deze weg passeren en dan nog vooral richting Azië.

Vorige maand dreigde Trump weer met 50% invoerheffingen op producten uit de EU. Na een gesprek met Ursula von der Leyen is de deadline uitgesteld tot 9 juli. Waarschijnlijk zullen door de onderhandelingen de tarieven lager uitvallen. Onze economen gaan uit van 30% op Chinese invoer, 25% voor de rest van Azië en 15% uit de EU.

Goed nieuws op inflatievlak. In de eurozone koelt de inflatie verder af (van 2,2% naar 1,9% in mei). De kerninflatie ging van 2,7% naar 2,3%. De hogere energieprijzen kan deze evolutie wel een halt toeroepen. In de VS hebben de gestegen invoertarieven vooralsnog een beperkt impact op de inflatie. De algemene- en kerninflatie stegen er beperkt met 0,1%.

In Europa noteren we groei maar aan een zeer matig tempo. Vooral het ondernemersvertrouwen blijft er zwak. Het sentiment in de verwerkende nijverheid verbeterde, maar daartegenover staat een verslechtering in de dienstensector. Ook het consumentenvertrouwen blijft achter.

Wat China betreft geven de recente akkoorden met de VS enige hoop op een betere verstandhouding. Maar er is nog werk aan de winkel. De binnenlandse economie toont nog veel zwakte. Onze economen verwachten een bbp-groei voor 2025 van 4,5%.

Bij de eerste aanvallen van Israël op Iran steeg de olieprijs met bijna 6%. De reactie van Iran op de operatie van de VS was beperkt en ‘getelefoneerd’. Momenteel is er een zeer fragiel staakt-het-vuren. Wat betekent Iran in het wereldwijde plaatje? Iran produceert 3,2 miljoen vaten olie per dag en exporteert er zelf 1,8 miljoen. Ter illustratie: de olieproductiewereldwijd ligt per dag op ongeveer 100 miljoen vaten waarvan bijna 30% uit het Midden-Oosten komt De OPEC+ kan de productie echter snel opvoeren en de wereldwijde vraagt naar olie neemt stelselmatig al af. Voorlopig nog geen probleem dus. De vrees in de markten richt zich vooral op de Straat van Hormuz. Elke dag passeert hier 30% van de wereldproductie. Een blokkade zou de wereldwijde olietoevoer aanzienlijk verstoren. Met een blokkade zou ook China betrokken partij worden en neemt de kans op een escalatie snel toe.

In juni 2025 vielen de rentemarkten in zowel de Verenigde Staten als Europa op door blijvende volatiliteit en aanhoudende beleidsmatige onzekerheid. Deze keer waren het enerzijds de escalatie en vervolgens de-escalatie van de oorlog tussen Iran en Israël en opnieuw de kritiek van president Trump op Fed-voorzitter Powell anderzijds.

Begin juni veroorzaakte een escalatie van het Iran-Israël conflict hoge olieprijzen. De prijs van Brent steeg op 13 juni met 7%, piekend tot +11% op 25 juni. Dit leidde tot inflatievrees, vooral in de VS, wat druk zette op Fed-officials om de rente te handhaven of zelfs licht te verhogen. Maar toen een wapenstilstand werd bereikt, daalden olieprijzen opnieuw naar $67 per barrel en dimde het inflatiedrama snel waarmee ook de druk op de kortetermijnrentes afnam.

De initiële inflatievrees leidde tot een stijging van de 10-jaarsrente in de VS tot 4,5%,  maar kon nadien corrigeren tot 4,24% toen de wapenstilstand werd bereikt.

Ondertussen verlegde de markt haar focus naar de frustratie van president Trump aangaande de ‘wait-and-see’-aanpak van de monetaire politiek door de Amerikaanse voorzitter van de centrale bank Powell. Geruchten staken de kop op dat Powell tegen het einde van de zomer kan vervangen worden of dat er snel een soort schaduw-voorzitter zal benoemd worden in afwachting van zijn vervanging. Waarschijnlijk zou Trump meer renteverlagende kandidaten ‘durven’ naar voren te schuiven totdat die effectief benoemd zouden worden.
Al deze kritiek kan ervoor zorgen dat markten snel hun vertrouwen verliezen in de Fed en haar leden. Zover zijn we nog niet. Dat is voorlopig nog ‘ongekend terrein’, maar men weze gewaarschuwd, want de toppen van de 30-jarige Amerikaanse termijnrentevoeten zijn niet ver weg.

Naast deze speculaties die eerder een verlaging van de kortetermijnrente met zich meebrachten, waren er ook 2 Fed-gouverneurs Waller en Bowman die pleitten voor een verlaging van de beleidsrente in juli, omwille van meer gunstige inflatiecijfers en zwakkere economische data. Daardoor prijst de markt al een verlaging van de beleidsrentes dit jaar in van 64 basispunten!

De Europese obligaties en met name de ‘Bunds’, profiteerden van de aangehaalde onzekerheid rond de Federal Reserve. Andere factoren zoals de volatiliteit van de olieprijs en de geopolitieke ontwikkelingen maakten de vlucht naar veiligheid nog aantrekkelijker. De 10-jarige Duitse rente stabiliseerde rond 2,55% komende van een top in mei van 2,70%.

De situatie voor de Europese centrale bank bleek in juni wat op te klaren. De inflatiecijfers zagen er beter uit omdat de cijfers in de dienstensector en in de industrie mekaar in evenwicht hielden. De boodschap die de markt kreeg i.v.m. de groeicijfers waren eerder goedaardig. De Europese economie sloot het tweede kwartaal af met nipte groei en men zag tekenen van uitbodeming.
Voor de Europese centrale bank zijn dat argumenten om na een renteverlaging van 200 basispunten een pauze in te lassen en de beleidsrente ongewijzigd te laten zodat het economische herstel, de fiscale initiatieven maar ook het handelsnarratief concreet vorm krijgen. De markt verwacht nog maximaal 1 renteverlaging eind dit jaar of begin 2026, maar een bodem onder de Europese rentes begint zich te vormen.

Trump’s herhaalde aanvallen op Powell, inclusief de dreiging van vervanging zorgden voor onzekerheid rond de dollar. De dollar kon ook niet fungeren als veilige haven tijdens de escalatie van de oorlog tussen Iran en Israël en verzwakte tegenover de euro, Zwitserse frank en het Britse pond. De dollar bleef ook verder onder druk staan door de hernieuwde aandacht van de markten voor het kleiner wordend renteverschil tussen de beleidsrente in Amerika die verwacht wordt te dalen later dit jaar en de verwachte stabiele Europese beleidsrente van de ECB. De euro bereikte een nieuw hoogtepunt op 30 juni van 1,1750 tegenover de dollar.

Mede door positieve economische data en de verlichting van de handelsconflicten zakten de kredietspreads van ‘investment grade’-obligaties verder in juni. De kredietmarkten profiteerden van de hernieuwde ‘risk on‘-sfeer die we ook zagen op de aandelenmarkten. De markt voor high yield-obligaties bewoog synchroon.

CYCLISCHE AANDELEN: het wispelturige beleid van Trump en de dreiging rond een handelsoorlog vertroebelen de vooruitzichten voor deze sectoren. We zijn nog steeds voorzichtig voor industriële bedrijven, maar blijven neutraal voor basismaterialen. We zijn wat voorzichtiger voor Europese luxebedrijven en zijn neutraal gepositioneerd op Tesla.

DEFENSIEVE AANDELEN: sectoraal gaat de voorkeur vooral naar gezondheidszorg. Binnen gezondheidszorg zijn we vooral positief voor de klassieke farmaciebedrijven en eerder neutraal op medische technologie. Voor telecombedrijven zijn we neutraal. Na een sterke rit bouwen we de positie op voeding en dranken, een veilige haven in tijden van verhoogde volatiliteit, verder af. We zijn daardoor naar een onderwogen positie voor de niet cyclische-consumentengoederen.

FINANCIËLE AANDELEN: voor de financiële sector zijn we overwogen. De interestmarges blijven hoog, en de verwachte beweging in de rentecurve versterkt dit effect ook nog de komende maanden. Na een sterke rit bouwden we de verzekeringsbedrijven wat af, ten voordele van zowel Europese als
Amerikaanse banken. Die laatste kunnen profiteren van beperktere regulering.

VASTGOED: na een moeilijke periode voor vastgoed, zou de sector moeten kunnen profiteren van de een lagere rente dan een paar jaar geleden. Desalniettemin blijft de langetermijnrente wel vrij hoog en dat weegt nog steeds op de financieringskost in deze vooral Amerikaans-getinte sector. Omwille van de Amerikaanse klemtoon in de sector behouden we ons neutraal advies.

TECHNOLOGIE: We zijn overwogen op de brede technologiesector. We blijven overwogen voor zowel media (communicatiediensten) en software en blijven onderwogen voor hardware. Op halfgeleiders zijn we neutraal gepositioneerd. De recente correctie op deze technologie-aandelen maakt ook de waarderingen terug wat interessanter. We bouwden dan ook Nvidia en Software wat verder op, waardoor we nu terug wat meer overwogen zijn in de IT-sector.

REGIO’S
De Amerikaanse beurzen moesten voorlopig de zwaarste klappen verwerken van de handelsoorlog van president Trump, maar konden wel stevig herstellen sinds ‘Liberation day’. We behouden een neutrale positie op Amerikaanse aandelen en voerden het gewicht recent terug wat op, vooral in technologiebedrijven. We zijn neutraal over de eurozone en andere niet-eurolanden. We hebben nog steeds een kleine positie in small & midcaps uit de EMU.

Hebt u hierover vragen?
Uw private banker of wealth manager helpt u graag verder. 

Dit nieuwsbericht mag niet worden beschouwd als een beleggingsaanbeveling of advies.