Gepubliceerd op 14 juni 2018
Eenvoudiger, veiliger en efficiënter betalen binnen Europa. Dat is het ultieme objectief van PSD2, de nieuwe betalingsrichtlijn. Door die richtlijn kunnen financiële en niet-financiële spelers zoals verzekeringsmaatschappijen maar ook webshops de betaalgegevens van hun klanten inkijken.
PSD staat voor Payment Services Directive, een betalingsrichtlijn die al in 2007 zorgde voor een meer uniforme betaalmarkt binnen de Europese Unie. Maar de voorbije tien jaar is het betaallandschap grondig veranderd. Klanten betalen steeds vaker mobiel en ze maken daarvoor gebruik van vingerafdrukken en gezichtsherkenning, zaken die in 2007 gewoon nog niet bestonden. En dan is er nog het enorme succes van de webshops … Allemaal evoluties die een update van de bestaande richtlijn nodig maakten. Enter PSD2, de richtlijn die geleidelijk in Belgische wetgeving omgezet wordt en grotendeels in 2018 in werking treedt. Dit zijn de belangrijkste veranderingen:
Al uw zichtrekeningen op één locatie
Veel mensen hebben privé- en zakelijke rekeningen bij verschillende banken. Daardoor hebben ze geen globaal zicht meer op hun uitgavenpatroon. Dankzij PSD2 wordt het voor klanten mogelijk om al hun zichtrekeningen en betalingsgegevens te bekijken op één locatie. KBC heeft daar ondertussen ook al effectief op ingespeeld met de lancering van multibanking in KBC Mobile. KBC-klanten kunnen er zowel privé- als zakelijke zichtrekeningen van andere banken toevoegen, het saldo en verrichtingen raadplegen, en betalingen uitvoeren.
Geen extra kosten meer voor betaalkaarten
PSD2 wil het aantal cashbetalingen terugdringen en maakt elektronisch bankieren goedkoper. Handelaars, waaronder dus ook webwinkels mochten tot voor kort een kleine toeslag vragen wanneer klanten wilden betalen met een kredietkaart. PSD2 maakt daar komaf mee. Extra kosten aanrekenen voor bepaalde betaalmethodes mag niet meer.
Derde partijen kunnen betalingsgegevens van hun klanten inkijken en betalingen initiëren
Dit is met voorrang de meest ingrijpende maatregel van de betalingsrichtlijn. Ook erkende derde partijen, waaronder niet-banken, zullen de verrichtingen van hun klanten mogen bekijken. Voor alle duidelijkheid: de klant moet daarvoor eerst toestemming geven. Bovendien geldt die toelating alleen voor zichtrekeningen. KBC-klanten kunnen in KBC Mobile, KBC Touch en KBC Business Dashboard opvolgen voor welke derde partijen ze die toelating gegeven hebben. De klant moet te allen tijde kunnen beslissen of hij informatie deelt of niet.
De gevolgen van informatiedeling zijn niet min. Want betalingsgegevens zijn erg gedetailleerd en makkelijk te analyseren. Wie toegang heeft tot het betalingsverkeer van zijn klant, zou kunnen zien hoeveel die verdient, wat hij maandelijks spendeert aan voeding en kleding, bij welke (web)winkels hij koopt, hoe vaak hij een vakantie boekt, bij welke energieleverancier hij klant is en hoeveel geld hij maandelijks kan sparen. Daarbij moeten dan wel de regels ter bescherming van persoonsgegevens gerespecteerd worden.
Het vernieuwde betalingsverkeer legt met andere woorden het betaalgedrag van de klant helemaal bloot. Nogal wat technologiereuzen zijn daarin geïnteresseerd. De financiële klantgegevens zijn de perfecte aanvulling op de persoonsgegevens waarover ze vandaag al beschikken. Door de twee te combineren, zouden ze nog meer gepersonaliseerde advertenties en aanbiedingen kunnen maken. Gemachtigde derde partijen zullen bovendien ook betalingen mogen initiëren. Een webshop kan zijn klanten bijvoorbeeld toelating vragen om de betaling rechtstreeks te regelen. Als de klant daarmee akkoord gaat, dan krijgt de webshop toegang tot zijn (zicht)rekeninginformatie.
Voor grotere spelers een mogelijkheid om hun verkoopaanpak verder te voeden met nieuwe gegevens als ze de inspanning leveren om gemachtigde derde partij te worden. En ook technisch zijn de inspanningen groot om de link met een financiële instelling te leggen.
Meer info vind je hier.
